KObe Bryant

Kobe Bean Bryant (ur. 23 sierpnia 1978 w Philadelphia, Pennsylvania) - amerykański koszykarz, gwiazda ligi NBA, od początku kariery związany z klubem Los Angeles Lakers, trzykrotnie zdobywał mistrzostwo NBA.

Joe Bryant, ojciec Kobego, był zawodowym koszykarzem w późnych latach siedemdziesiątych występował w NBA w drużynie z Philadelphi, a później w San Diego i Houston. Po skończeniu kariery wyjechał z rodziną do Włoch.

W 1991 Kobe wraz z rodziną przeprowadził się z powrotem do USA.

W szkole średniej był najlepszym zawodnikiem, co zaowocowało przyznaniem mu nagrody dla najlepszego gracza przez pismo “USA Today”.

Kobe będąc uczniem szkoły średniej ograł w meczu jeden na jeden wystepujacego w NBA Jerrego Stackhousa.

Po skończeniu nauki w High School Kobe wybrał karierę w NBA.

22 stycznia 2006 Kobe przeszedł do historii ustanawiając w meczu z Toronto Raptors swój rekord życiowy - 81 punktów w meczu. Wynik ten jest drugim w historii NBA. Wilt Chamberlain 2 marca 1962 rzucił dokładnie 100 punktów.

Kobe został wybrany w pierwszej rundzie draftu z numerem 13 przez Charlotte Hornets ale nigdy nie założył koszulki "Szerszeni". Został wymieniony na Vlade Divaca z L.A.Lakers.W pierwszym sezonie Bryant miał strasznego pecha gdyż przytrafiła mu się plaga kontuzji co nie pozwalało mu na podnoszenie poziomu swoich umiejętności. Jednak Kobe walczył z przeciwnościami losu i zakończył swój debiutancki sezon ze średnią 7,6 punktu, 1,3 zbiórki w czasie 15,5 minuty gry na mecz. Nie było to jakieś szczególne osiągnięcie, lecz w drużynie z tak wieloma gwiazdami był to całkiem przyzwoity wynik.

W sezonie 1997/98 Kobe miał nadzieję podnieść swoją pozycję w drużynie i w lidze.Wciąż był rezerwowym lecz to nie przyeszkodziło mu by na koniec sezonu mieć średnią punktową 15,4 co było najwyższą średnią wśród rezerwowych w całej lidze. Ponadto uzyskał również średnią asyst 2,5 oraz zbiórek 3,1 na mecz. Najlepszy mecz w tym sezonie miał Kobe podczas konfrontacji z Chicago Bulls. Wtedy to pod nieobecność Shaquila Kobe zdobył 33 punkty, a lepszy w tym meczu był tylko Jordan ktory rzucił 36 punktów. Lakersi przegrali ten mecz lecz nikt nie narzekał na styl w jakim zagrali wtedy “Jeziorowcy”. Do kolejnej potyczki Jordana z Bryantem doszło podczas meczu gwiazd w 1998 roku w Nowym Jorku. Media od razu okrzyknęły ten mecz pojedynkiem dwóch graczy którzy uczestniczą w zmianie warty. Jordan musiał się sporo namęczyć aby wygrała jego drużyna czyli wschód a on wygrał rywalizację z Kobem i zdobył tytuł MVP. Bryant grając przez 22 minuty zdobył 18 punktów (najwięcej z zespołu zachodu) 6 zbiórek, 2 przechwyty i 1 asystę J.

W tym sezonie Lakersi znowu zakwalifikowali się do play-off. W pierwszym meczu spotkali się z Portland, które pokonali 3-1, w półfinale grali z Seattle i pokonali ich 4-1, a w finale konferencji ulegli niestety Utah Jazz 4-0.

Kobe rozwijał się w niesamowitym tempie i wszyscy oczekiwali na kolejny sezon by zobaczyć tego młodego gracza w akcji. W sezonie 1998/99 nastała jednak nieciekawa sytuacja - lockout. Przez kłótnie zawodników z władzami ligi sezon uległ skróceniu, więc drużyny nie miały zbyt dużo czasu na przygotowanie się do sezonu. W L.A. nadszedł czas wyboru zawodnika na pozycji SG. W drużynie było dwóch świetnych zawodników, którzy zaczęli sobie przeszkadzać - Eddie Jones i Kobe Bryant. Jerry West wiedział, że nie ma sensu trzymać ich obydwu w zespole, gdyż hamowali oni się nawzajem. Zdecydowano, że zostanie Bryant, który grał świetnie a ciągle się rozwijał. Eddie Jones i Elden Campbel powędrowali do Charlotte Hornets w zamian za Glena Rice'a. Kobe stał się więc drugim strzelcem w zespole a Rice miał być tylko uzupełnieniem dla Shaquila i Kobego.

Bryant osiągnął w tym sezonie średnią punktów 19.9, zbiórek 4,3 oraz asyst 3,8. Jednak i w tym sezonie Lakersi również odpadli w play-off w półfinale przegrywając z późniejszymi mistrzami San Antonio Spurs 4-0. Wcześniej team z L.A. pokonał drużynę Houston Rockets 3-1.

Nowy sezon rozpoczął się niepomyślnie dla Kobego, który w meczu kontrolnym złamał rękę, co wykluczyło go z gry na 6 tygodni. Na początku zespół bez Kobego grał raczej przeciętnie, lecz gdy Bryant wrócił do gry, stworzyli z Shaquilem doskonałe duo. Kobe zdobywał w tym sezonie średnio 22,5 punkta na mecz, 6,3 zbiórki oraz 4,9 asysty. Doskonała gra obronna Lakers zaowocowała wybraniem Shaqa i Kobego do NBA First Defensive Team.

LAL jako najlepsza druzyna ligi awansowała do play-off, w których w pierwszej rundzie musieli zmierzyć się z Sacramento Kings. Po zaciekłej walce wygrali oni rywalizację 3-2 i awansowali dalej, gdzie napotkali Suns, z którymi poradzili sobie bez kłopotów wygrywając 4-1. W finale konferencji trafili znowu na bardzo silnego przeciwnika jakim był zespół z Portland. Lakers szybko objęli prowadzenie 3-1 i wszyscy myśleli, że LAL bez problemów awansują do finałów. Jednak zespół z Portland zagrał dwa fantastyczne mecze i doprowadził do stanu 3-3. Decydujący mecz odbył się w Los Angeles. Po trzech kwartach zespół z L.A. przegrywał 17 punktami. Wtedy jednak w Kobem i Shaq obudziła się chęć zwycięstwa po wspaniałej grze w całej czwartej kwarcie i po ostatnim bardzo ryzykownym podaniu Kobego do Shaqa na alley-oopa Lakersi wygrali mecz i awansowali do finału NBA, gdzie czekał na nich już zespół Indiana Pacers. Finał zakończył się zwycięstwem L.A.Lakers 4-2.

Pierwszy tytuł mistrzowski Kobego stał się faktem. O`Neal aż popłakał się ze szczęścia, a Kobe cieszył się jak dziecko. Całe miasto oszalało, po 11 latach przerwy Los Angeles Lakers zdobyli mistrzostwo NBA!

Sezon 2000/01 był chyba najbardziej niesamowitym w dotychczasowej karierze Kobego. Miał wiele wzlotów i upadków. Na Lakersach ciążyła ogromna odpowiedzialność związana z obroną tytułu mistrzowskiego. Wiadomo było, że każdy zespół będzie dodatkowo mobilizował się na mecz z “Jeziorowcami”, bo nie ma wspanialszego niż pokonać mistrza.

Lakersi rozpoczęli sezon meczem z Portland, z którymi tak męczyli się w poprzednim finale. Tym razem poszło im o wiele lepiej i wygrali mecz 98-89. Kobe w tym meczu nie pokazał jeszcze na co go stać, zdobył tylko 14 punktów. Rozkręcił się dopiero w kolejnych meczach. W drugim meczu sezonu rzucił 31 punktów i nie zamierzał na tym poprzestać. Szybko stał się liderem zespołu, zdobywając nie tylko więcej punktów od Shaqa, ale również zostając liderem całej ligi pod tym względem! Kobe grał genialnie, nie schodząc ponizej 29 punktów na mecz. Kilkakrotnie przekroczył nawet 40 punktów, a 6 grudnia w meczu przeciwko Golden State Kobe rzucił 51 punktów. Mecz ten niestety Lakersi przegrali. Gra Kobego nie przynosiła jednak efektów w ilości wygranych spotkań. Shaq miał dosyć bycia tylko drugim w zespole. Zaczęła się kłótnia Kobego z Shaqiem o przewodnictwo w drużynie. Oskarżali się wzajemnie na łamach prasy. Shaq mówił, że Kobe gra zbyt samolubnie, a Kobe twierdził, że to Shaq nie gra w obronie tak jak by mógł. Władze Lakers, a także sam Kobe myśleli o transferze. Jednak nie doszło do sprzedaży, a Kobe zrozumiał, że gra z zespołem przynosi większe korzyści. Kobe pogodził się z Shaqiem i od tej pory Lakersi zaczęli wygrywać mecz za meczem, kończąc sezon zasadniczy na pierwszym miejscu w swojej dywizji. Ostatecznie to Shaq został pierwszym strzelcem drużyny ze średnią 28,6 punkta na mecz, ale Kobe nie ustępował mu zbytnio, kończąc sezon ze średnią 28,5 punkta na mecz, a ponadto 5,0 asysty, 4,9 zbiórki oraz 1,7 przechwytu na mecz. 18.04.2001 roku Kobe ożenił się z Vanessą Lain.

Play-off miały być bardzo trudne dla Lakersów, gdyż w tym sezonie doskonale grali San Antonio Spurs, Portland Trail Blazers oraz Sacramento Kings. Jednak zespół z L.A. przeszedł przez play-off zmiatając rywala za rywalem i nie przegrywając żadnego meczu. Tak więc Lakersi dotarli do finału NBA z łatwością, z jaką kiedyś wygrywali ligę Chicago Bulls. Ostatnim przeciwnikiem do mistrzostwa był zespół z Philadelphii. Lakersi byli stuprocentowymi faworytami do mistrzostwa, jednak w pierwszym meczu, rozgrywanym w Los Angeles zwyciężyli 76ers. Wszycy byli w szoku, że drużyna, która miała takie problemy z dotarciem do finałów zdołała pokonać “Jeziorowców”. Jednak już w kolejnym meczu lepsi okazali się zawodnicy z L.A. wygrywając 98-89. Teraz czekała ich wycieczka do Philadelphi na trzy kolejne mecze. Tu Lakers również nie pozostawili żadnych szans 76ers wygrywając trzy kolejne mecze i zdobywając po raz drugi z rzędu mistrzostwo NBA.

Kobe zakończył play-off z wynikiem 29,4 punktu na mecz, 6,1 asysty, 7,1 zbiórki oraz 1,6 przechwytu na mecz.
źródło:wikipedia.pl